„Chłopcy z Placu Broni” to opowieść o przyjaźni, lojalności i walce o własne wartości. Grupa chłopców z Budapesztu broni swojego ukochanego Placu Broni przed konkurencyjną bandą Czerwonych Koszul. Wśród nich wyróżnia się Nemeczek – najmniejszy, ale najbardziej oddany członek drużyny.
Walka o Plac Broni
Chłopcy z Placu Broni, dowodzeni przez Jánosa Boki, traktują swój plac jako symbol wolności i przestrzeni do zabawy. Gdy banda Czerwonych Koszul, pod wodzą Feriego Acza, próbuje im go odebrać, chłopcy decydują się na walkę.
Bohaterstwo Nemeczka
Najmniejszy i najsłabszy z chłopców, Ernő Nemeczek, wielokrotnie udowadnia swoją odwagę. Samodzielnie wkrada się do obozu wrogów, zostaje schwytany i zmuszony do kąpieli w zimnej wodzie, co prowadzi do jego choroby.
Mimo osłabienia Nemeczek bierze udział w decydującej bitwie, walcząc z poświęceniem. Dzięki jego odwadze Chłopcy z Placu Broni zwyciężają, ale Plac zostaje później sprzedany pod zabudowę.
Tragiczne zakończenie
Po walce chłopcy odwiedzają Nemeczka, który, wyczerpany chorobą, umiera. Jego śmierć staje się symbolem prawdziwego bohaterstwa – nie siła, lecz lojalność i odwaga decydują o wielkości człowieka.
„Chłopcy z Placu Broni” to opowieść o honorze, dziecięcej odwadze i poświęceniu dla wyższych wartości. Ferenc Molnár pokazuje, że prawdziwe bohaterstwo nie polega na sile, lecz na gotowości do walki za to, w co się wierzy.