„Latarnik” to nowela Henryka Sienkiewicza, która opowiada historię Skarżyńskiego, byłego żołnierza, który po wielu trudach i życiowych niepowodzeniach trafia na wyspę w pobliżu Brazylijskiego wybrzeża, gdzie zostaje latarnikiem.
Główne wydarzenia
Skarżyński, po przejściu przez różne trudne etapy życia, w tym wojnę, służbę wojskową oraz czas w Ameryce Południowej, zostaje zatrudniony jako latarnik. Zatrudnia się na wyspie, gdzie jego jedynym zadaniem jest utrzymanie latarni morskiej, dzięki której statki mogą bezpiecznie przepływać przez niebezpieczne wody.
W pewnym momencie Skarżyński otrzymuje list od swojej rodziny z Polski. Jest to list pełen emocji, pełen wyrazów miłości i wspomnień. Niestety, w wyniku silnych emocji związanych z listem, Skarżyński zapomina o obowiązkach, co prowadzi do tragedii – zatonęła jedna z jednostek morskich, ponieważ latarnia była nieświecąca.
Zakończenie
Zrozpaczony konsekwencjami swojego błędu, Skarżyński decyduje się opuścić wyspę, by nie stwarzać już zagrożenia dla innych. „Latarnik” to historia o poświęceniu, odpowiedzialności i tragicznych skutkach emocjonalnego załamania.
Sienkiewicz w noweli ukazuje dramaturgię losu człowieka, który, mimo dążenia do spokoju, zmaga się z emocjami i przeszłością.