„Iliada” to epicki poemat Homera, opowiadający o ostatnich tygodniach wojny trojańskiej. To opowieść o gniewie Achillesa, honorze wojowników i boskiej ingerencji w ludzkie losy.
Gniew Achillesa i konflikt z Agamemnonem
Akcja rozgrywa się w dziesiątym roku wojny trojańskiej. Achilles, największy grecki wojownik, popada w konflikt z wodzem Greków – Agamemnonem. Powodem jest odebranie Achillesowi branki, Bryzeidy, co doprowadza go do furii. W akcie protestu Achilles odmawia walki, przez co Grecy zaczynają ponosić klęski.
Walki pod Troją i śmierć Patroklosa
Trojańczycy, dowodzeni przez Hektora, syna króla Priama, zdobywają przewagę. Patroklos, przyjaciel Achillesa, zakłada jego zbroję i staje do walki, lecz ginie z rąk Hektora.
Powrót Achillesa i zemsta na Hektorze
Śmierć Patroklosa sprawia, że Achilles wraca na pole bitwy. W pojedynku zabija Hektora, a jego ciało przez wiele dni wlecze za swoim rydwanem, chcąc upokorzyć wroga.
Zakończenie i pojednanie
Król Troi, Priam, przychodzi do Achillesa i błaga o wydanie ciała syna. Wzruszony wojownik zgadza się na oddanie Hektora, kończąc tym samym swoje pragnienie zemsty.
„Iliada” to historia o honorze, zemście i wojnie, ale także o człowieczeństwie w świecie pełnym przemocy. Homer pokazuje, że nawet najwięksi bohaterowie muszą zmierzyć się z własnymi emocjami i śmiercią.