„Balladyna” Juliusza Słowackiego to dramat romantyczny o kobiecie, która dla władzy i ambicji popełnia kolejne zbrodnie, zatracając się w pogoni za potęgą. Historia ukazuje, jak niepohamowana żądza może doprowadzić człowieka do upadku i nieuchronnej kary.
Walka o męża i pierwsza zbrodnia
Balladyna i jej siostra Alina mieszkają z matką w skromnej chacie. Pewnego dnia do ich domu przybywa książę Kirkor, który chce poślubić jedną z sióstr. Matka proponuje, by wybrał tę, która nazbiera więcej malin.
Podczas zbierania owoców Balladyna zabija Alinę, by zapewnić sobie ślub z księciem. Wraca do domu sama i kłamie, że siostra zaginęła.
Droga do władzy i kolejne zbrodnie
Po ślubie Balladyna dąży do coraz większej potęgi. Odrzuca matkę, nie chcąc, by przypominała jej o dawnym życiu. Następnie przyczynia się do śmierci swojego męża, by samodzielnie przejąć władzę.
Gdy zostaje królową, pozbywa się każdego, kto może zagrozić jej pozycji, w tym dawnego wspólnika Kostryna. Jej ręce splamione są krwią kolejnych ofiar, ale władza i ambicja przesłaniają jej wyrzuty sumienia.
Sprawiedliwość i śmierć Balladyny
Po osiągnięciu szczytu władzy Balladyna staje przed sądem jako królowa i nieświadomie sama wydaje na siebie wyrok śmierci. Gdy wyroki za jej zbrodnie zostają ogłoszone, nagle uderza w nią piorun, co oznacza boską karę.
„Balladyna” to dramat o tym, jak żądza władzy może doprowadzić człowieka do zatracenia. Słowacki ukazuje, że zbrodnia nigdy nie pozostaje bez konsekwencji, a nawet największa potęga nie ochroni przed sprawiedliwością.