„Mały Książę” to filozoficzna baśń, która w prosty, ale głęboki sposób opowiada o dorastaniu, przyjaźni i odpowiedzialności. Poprzez podróż tytułowego bohatera autor ukazuje różnice między dziecięcą wrażliwością a światem dorosłych, którzy często zatracają to, co naprawdę ważne.
Spotkanie z pilotem
Narrator, pilot, rozbija się na pustyni i spotyka Małego Księcia – tajemniczego chłopca, który prosi go o narysowanie baranka. W trakcie rozmowy Książę opowiada o swojej podróży i doświadczeniach, które miały na niego ogromny wpływ.
Opowieść o podróży
Mały Książę pochodzi z planety B-612, na której mieszkał samotnie, opiekując się swoją ukochaną różą. Jednak jej kaprysy i duma sprawiły, że postanowił opuścić planetę i wyruszyć w podróż, by lepiej zrozumieć świat.
Odwiedził sześć planet, na których spotkał dorosłych uwięzionych w absurdalnych rolach: króla, pyszałka, pijaka, bankiera, latarnika i geografa. Każda z tych postaci symbolizuje cechy dorosłych – ich próżność, chciwość, uzależnienia i ślepą wiarę w liczby zamiast w to, co naprawdę istotne.
Ziemia i nauka o miłości
Na Ziemi Mały Książę spotyka liska, który uczy go, czym jest prawdziwa przyjaźń i miłość. Lis tłumaczy mu, że „oswajanie” oznacza budowanie więzi i że to, co najważniejsze, jest niewidoczne dla oczu. Dzięki niemu Książę rozumie, że jego róża jest wyjątkowa, ponieważ to on się nią opiekował i za nią odpowiada.
Powrót na swoją planetę
Mały Książę decyduje się wrócić do swojej róży, lecz aby to zrobić, musi „porzucić” swoje ciało. Wąż pomaga mu w tym, a pilot, który naprawił samolot, zostaje sam, zastanawiając się, czy Mały Książę naprawdę odszedł, czy tylko przeniósł się do innej rzeczywistości.
„Mały Książę” to opowieść o tym, że prawdziwa miłość i przyjaźń wymagają troski i odpowiedzialności. Exupéry przypomina, że świat dorosłych często gubi to, co najważniejsze – dziecięcą wrażliwość, zdolność do czułości i patrzenia sercem.